Eerste week in Zuid-Afrika

De eerste week in Afrika zit erop.
Wat hebben we al een hoop beleefd. Het duurde even voordat we aan het Afrikaanse ritme gewend waren, maar inmiddels is dat voor ons normaal geworden.

De heenreis is prima verlopen. De kinderen hadden de tijd van hun leven. Terwijl ik me daar zorgen over maakte. Ze konden onbeperkt films kijken of gamen. Van slapen kwam er dus weinig terecht. Woensdag vertrokken en donderdag tegen 16.30 uur kwamen we aan in Johannesburg. Toen onze auto opgehaald. De kinderen vielen uiteraard in de auto in slaap. Als je er bijna bent. Het was nog een 45 tot 60 minuten rijden naar ons huisje. We moesten aan de andere kant van Johannesburg zijn. Wat een grote stad. Er kwam geen einde aan!

We konden het huisje eerst niet vinden, maar uiteindelijk toch gevonden. De rit duurde dan ook iets langer. Rond 20.30/21.00 uur waren we in het huisje. Wat een groot huisje zeg. Het huisje is heerlijk rustig gelegen.
De volgende dag hebben we heerlijk niets gedaan. De kinderen hielden een pyjama-dag. En wij hebben heerlijk op het terras gezeten.

Zaterdagochtend hebben we een rondleiding gehad door Wandille. Een jongen die in Soweto woont met zijn familie. Hij liet ons zijn huis zien. Wat nog best groot was voor die buurt. Zijn moeder heeft een goede baan, waardoor zij een huis van steen konden bouwen. En iedere keer als er weer wat geld was, maakten ze het huis groter. Het huis had 3 grote slaapkamers. We mochten ook bij zijn vriend kijken, die aan de overkant van de weg woonde. Maar dat was toch heel anders, veel kleiner. En daar woonde de oom en zijn oma in van bijna 91 jaar oud. Naast het huisje stond een soort schuur, daar woonde de vriend van Wandille in en achter de schuur stond nog een klein huisje van golfplaten. Daar woonde de neef in. De meeste huizen hebben een buiten wc. In dit gebied hadden ze dan wel stromend water en elektriciteit. Maar aan de overkant van de grote weg (soort snelweg), staan de golfplaten huisjes, die geen stromend water of elektriciteit hebben. Best indrukwekkend hoor.
We werden als een soort VIP behandeld. We mochten overal kijken. Zelfs nog in het enige Soweto Hotel geweest. Aan de buitenkant ziet het er vervallen uit. Maar schijn bedriegt. Aan de binnenkant is het erg luxe en prachtig aangekleed.

Na de rondleiding naar ons 2e huisje gegaan in Brits/Hartbeespoort. De natuur is totaal anders dan in Johannesburg. Uiteraard konden we dat ook niet vinden. De plattegrond/beschrijving zijn niet zo precies als in Nederland. Maar na telefonisch contact hebben we het toch gevonden. Het is een soort park met allemaal huisjes en een camping erbij. Je kunt er zelfs met je vliegtuigje landen. We keken uit op de landingsbaan. Prachtig uitzicht. We kregen zelfs een luxer huisje dan we hadden geboekt. Volgens de eigenaar had je dan beter uitzicht op de kinderen als ze in de speeltuin wilden spelen. Het was ook nu weer een groot huisje. Twee slaapkamers met ieder een eigen douche/wc.

De volgende dag hebben de kinderen 2 zwembaden ontdekt. Een binnen- en een buiten zwembad. Ze waren niet meer te houden. De eigenaar keek ons raar aan toen we vroegen of we mochten zwemmen! In de winter ga je toch niet zwemmen.
Na het zwemmen zijn we naar het olifantenreservaat geweest. Een opvang voor zieke olifanten uit heel Zuid-Afrika. Als het mogelijk is worden ze weer teruggezet in het wild. We mochten de olifanten aaien en zelfs er mee wandelen. Voor het wandelen moest je dan wel je vingers in de slurf steken! Als je te langzaam liep werd je zelfs geduwd door de olifant. Best eng hoor, om voor zo’n groot beest te lopen.

Ook nog even van boven af op het stuwmeer gekeken, wat er vlakbij ligt. Via de kabelbaan gingen we omhoog. Prachtig uitzicht.

De volgende dag hadden we een rij-dag. We gingen naar Dullstroom. Tussen Johannesburg (ten Oosten) en Kruger Park in. Onderweg nog geprobeerd om iets van de Diamantmijn in Cullinan te zien. Maar helaas…alleen de grote mijnschaft is te zien. Wel veel krotten (golfplaten) rond het stadje.

Het huisje staat in een prachtige omgeving. Weer een totaal andere natuur. Heuvelachtig, weilanden, met grote rotsblokken. Het schijnt dat deze omgeving een visgebied is. Het huis lag heel erg afgelegen, omringd door 2 meren. De temperatuur is overdag prima. Rond de 20 graden, maar ‘s nachts koelt het flink af. Hier was het dan ook best koud. Kachels kennen ze niet echt in Zuid-Afrika. Gelukkig zat er in dit huisje een houtkachel. Meteen maar aangestoken. Meteen ook maar hout gesprokkeld in het bos achter het huisje. Toen kwamen we ook nog herten tegen.

De volgende dag op naar ons 4e huisje in Graskop. Sommige plaatsten hebben prachtige namen. Zoals Van Dyksdrift, Kanniedood, Mooiplaas of Ermelo, Amsterdam.

Wat we veel zagen onderweg was dat ze hele stukken berm en land langs de weg afbranden. Wel allemaal gecontroleerd. Soms waren de vlammen zo hoog dat we de warmte voelden in de auto. Terwijl alle ramen en deuren dicht zaten. We weten nu dat het om preventie gaat. Ze verbouwen hier veel bomen voor het hout, wat ze veel gebruiken. Als de bomen in de fik gaan omdat is de hele “oogst” weg. De meeste bermen zijn dan ook zwart.

Nu komen we in een wat groene heuvelachtig gebied. Veel stijgen en dalen. We hebben een eigen huisje in een soort jeugdherberg. Niet al te schoon en klein. Na het huisje wat verbouwd te hebben, past het! De temperatuur is hier wat kouder. Er zijn hier veel mooie uitzichtpunten. We zijn bij Bourke’s Potholes geweest. Het water van de rivier heeft hier de rotsen zo uitgeslepen dat er een soort gaten (potholes) ontstaan zijn. Prachtig om te zien. Er is ook nog een klein waterval. We zijn ook bij God’s Window geweest. Een prachtig uitzicht op verschillende bergen. Er is hier zoveel te zien. Je blijft foto’s maken.

We hebben ook nog een prachtige wandeling gemaakt. Nou, wandeling kun je het haast niet noemen, het was meer klimmen en klauteren. Soms balanceren over bomenstammen om de overkant te bereiken en over rosten klimmen om de route te kunnen volgen. De wandeling duurde iets langer dan ons verteld was. We hebben er uiteindelijk ruim 4 uur over gedaan. De kinderen hebben het zonder morren volgehouden. Prachtige uitzichten op de three rondavels. Het was wel een race tegen de klok. Want om 18.00 uur is het hier echt pikkedonker. Maar we hebben het gehaald. Om 17.40 uur waren we uit het bos. Het werd nog spannender toen we ook nog vreemde dierengeluiden uit het bos hoorden. Toen kregen we ineens energie voor 10!

Dat was in vogelvlucht onze eerste week. Wat een afwisselend land, Zuid-Afrika. Veel verschillende landschappen en verschillende temperaturen. Momenteel lopen we in korte broeken en t-shirts. Dat was in het begin van de week wel anders. Op naar de tweede week.