Derde week in Afrika

Het heeft even geduurd voordat ik de laatste 2 reisverslagen op internet kon zetten. De laatste week hadden we slechte of zelfs geen wifi in Afrika. Inmiddels zijn we een dag thuis. Ik kan zeggen dat het wel een cultuurshock is om weer in Nederland te zijn. Heel raar.

De derde week. Wat zullen we nu allemaal beleven?

Afscheid nemen van Krügerpark is erg moeilijk. Vooral voor Bert. Hij wil en zal het luipaard zien. Op de dag dat we vertrekken doen we uiteraard nog een poging het luipaard te zien. We komen bij een open plaats, waar veel heel veel auto’s stil staan. Dat is een teken dat er iets bijzonders te zien is. Het schijnt dat de leeuwen het eten hebben gestolen van een luipaard. Helaas waren we net te laat voor het gevecht. De leeuwen waren er nog wel en lagen heerlijk uit te buiken. Maar er was ook een neushoorn. Die vond het niet zo fijn dat de leeuwen er waren. We dachten altijd dat de leeuw de Koning van de Jungle is, maar nu maakt hij toch plaats voor de neushoorn. Ze staan rustig op en gaan verder weg liggen. Er was ook een luipaard gezien volgens een aantal toeschouwers, maar helaas was die al weg.

Toen zijn we op weg gegaan naar ons huisje met privé zwembad, net buiten het Krügerpark. Wat een prachtig huis. Een grote villa is het meer. Terwijl we een rondleiding kregen liep er een olifant langs de tuin. Bijna op aai afstand. Wat een prachtig gezicht. De kinderen keken er met open mond naar.

Deze week zullen we veel kilometers maken. Want we willen naar de kust van Zuid-Afrika. We rijden dan door Swaziland heen. Swaziland ziet eruit als een arm land. Wel heel erg bergachtig land. Ook veel krotten als huisjes komen we tegen.
Na een lange rit komen we aan in ons huisje in de hoofdstad van Swaziland, Mbabane. Het is een soort backpackers huisje. We zijn de enige gasten. We zitten tussen de bergen in. Ook nu weer een prachtig uitzicht. Helaas hebben we te weinig tijd om Swaziland echt te verkennen.
De volgende dag rijden we weer verder. En komen we weer in Zuid-Afrika. Dan komen we in een huisje wat erg afgelegen ligt in het bos. Over een geasfalteerde weg en dan verder over een zandweg. Telkens verder verwijderd van de bewoonde wereld. Gelukkig hebben we al van tevoren boodschappen gedaan. Het huisje heeft een grote tuin, waar dieren in rondlopen. Maar geen gevaarlijke dieren, wordt er verteld. Het huisje kijkt uit op een groot meer, Lake St. Lucia. Helaas door de droogte is het meer vrijwel helemaal opgedroogd.

Het huisje is vrij groot voor Nederlandse begrippen. Het weer niet mee. Het is bewolkt en fris. Heel anders dan in het Krügerpark. De volgende dag hebben we heerlijk uitgeslapen. We gaan uiteraard ook nu een poging doen om het luipaard te zien. In Hluhluwe (spreek je uit als slusluwie, ze spreken geen H uit), zit uiteraard ook een natuurpark. Op de top van een heuvel zit een prachtig restaurant met uitzicht over het park. Daar hebben we heerlijk geluncht.

In het park zagen we verschillende dieren, zoals een leeuw, olifanten, giraffen, apen en veel bokkie’s (zoals de hertjes hier worden genoemd). Het park is veel groener dan het Krügerpark. Maar volgens een bewoner die we spraken, is het extreem droog hier. Het water is op rantsoen. De bewoners krijgen maar 2 uur per dag water. Helaas ook nu geen luipaard gezien.

De volgende dag gaan we ook dit huisje weer verlaten. Gelukkig is de rij-afstand niet ver. Binnen 1.5 uur zijn we aan de kust van Zuid-Afrika, St. Lucia. Een zeer toeristisch dorpje voor een keer, vlakbij het strand. Als het goed is, komen als schemer wordt, de nijlpaarden door de tuin lopen. Afwachten of wij dat geluk hebben. Uiteraard gaan we even bij het strand kijken. Wat een wilde zee. De golven zijn wel 3 meter hoog. Maar dat weerhoudt uiteraard mijn (watermonsters) kinderen niet tegen! De schoenen gaan uit en de broeken worden opgestroopt. De zee is niet koud. Ze krijgen geen genoeg van het pootjebaden. Je kunt wel raden hoe ze eruit zagen toen we weg gingen.

’s Avonds gaat het regenen. Maar niet een normaal buitje als in Nederland, maar echt hoosbuien.
‘s Nachts hevige onweer gehad, waardoor we haast niet hebben geslapen. Het regent nog steeds de volgende morgen. Tja… niet echt strandweer. Dus gaan we maar naar een ……natuurpark! Maar schijnbaar houden de dieren ook niet echt van regen. Want we zien weinig dieren.

Na 2 nachten van hevige onweer (met stroomuitval) en veel, heel veel regen is het woensdag mooi weer. En gaan we heerlijk naar het strand. Ook nu is de zee nog steeds wild. Maar ach… de zon schijnt. En dan zitten onze dagen in St. Lucia erop. We gaan naar de grote stad Durban. Ook aan de kust. Het weer blijft gelukkig mooi. We gaan naar uShaka Marine World, een soort dolfinarium met daarbij een glijbanenpark. Helaas is het water in de zwembaden erg koud. Maar de glijbanen zijn erg leuk. Bert, Daniël en Laurien gaan ook nog van de hoogste glijbaan in Afrika. Ongelofelijk moedig.

Dat was ons derde week. Helaas hadden we niet het geluk dat er nijlpaarden in St. Lucia door onze tuin heen wandelde. Maar we hebben wel een prachtige wilde zee gezien. En heerlijk genoten van het strand. Al werden we wel door de Afrikanen gek verklaard, want je gaat toch zeker in de winter niet zwemmen in de zee! Inmiddels al ruim 3.500 km gereden.